Σανδαρισμός

» Τρόπος ζωής » Αστρική Ενσάρκωση

Τι είναι η αστρική ενσάρκωση;

Η αστρική ενσάρκωση είναι η σύνδεση και η σύντηξη μεταξύ της ουσίας της ζωής μας, του ενεργειακού σώματος (ψιονικό σώμα) και του σώματος ύλης (βιολογικό σώμα). Για εμάς, αυτή η αστρική ενσάρκωση γίνεται σε ανθρώπινο σώμα, αρσενικό ή θηλυκό, σύμφωνα με τις ανάγκες μας, στον τρίτο πλανήτη (Γαία, η Γη) αυτού του αστρικού συστήματος (Σολαρία, το ηλιακό σύστημα) που βρίσκεται στις παρυφές του βραχίονα του Ωρίωνα αυτού του γαλαξία (Γαλαξία, ο Γαλαξίας). Ενσαρκωνόμαστε λοιπόν πρώτα στον Ξένο και μετά εντασσόμαστε στην αστρική συνέργεια. Η αστρική ενσάρκωση με τους Ξένους είναι το πλαίσιο και το περιβάλλον στο οποίο λαμβάνει χώρα το μονοπάτι των άστρων. Κατά τη διάρκεια αυτής της αστρικής ενσάρκωσης (ή της επίγειας ενσάρκωσης, αν θέλουμε να είμαστε πιο ακριβείς), θα ζήσουμε συνειδητές εμπειρίες για να ολοκληρώσουμε τη μοίρα μας, την αποστολή της ζωής μας. Δεν υπάρχουν απαγορευμένες συναντήσεις ή εμπειρίες, μόνο συναντήσεις και εμπειρίες που προορίζονται για εμάς και άλλες που δεν είναι. Στη συνέχεια συναντάμε τους ανθρώπους και έχουμε τις εμπειρίες που είναι δικές μας και αφήνουμε τα υπόλοιπα σε άλλα ενσαρκωμένα όντα. Μόλις ολοκληρωθεί η αποστολή μας, αφήνουμε αυτό το σώμα και επιστρέφουμε στο φως, συνεχίζοντας έτσι την ύπαρξή μας αλλού στον κόσμο. Σχετικά με την Αδελφότητα, όταν η εμπειρία αυτής της ενσάρκωσης συνδέεται με το πνεύμα, την ενέργεια και τις πρακτικές των Χανδαριανών, αποτελεί τον Χανδαριανό τρόπο ζωής.

Τα 4 στάδια της ενσάρκωσης

Ανάλογα με το τι πρέπει να βιώσουμε και το πρόγραμμα ενσάρκωσής μας, περνάμε ή όχι από 4 στάδια της ζωής: παιδική ηλικία, εφηβεία, νεότητα και γηρατειά. Κάθε ένα από αυτά τα στάδια της ζωής έχει μια χρήσιμη λειτουργία για την αυτοπραγμάτωσή μας και συνοδεύεται από τελετές και έθιμα ειδικά για τον Χανδαρισμό και το μονοπάτι των αστεριών.

• Παιδική ηλικία: Είναι η φάση βιολογικής εδραίωσης του σώματος της ενσάρκωσης που κατασκευάστηκε προηγουμένως κατά την εμβρυϊκή φάση. Κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, αποκτούμε κυριαρχία του σώματος της ενσάρκωσής μας καθώς και των περιβαλλοντικών, πολιτιστικών, κοινωνικών και γλωσσικών πληροφοριών που είναι απαραίτητες για την ενσωμάτωσή μας στο κοινωνικό περιβάλλον αυτής της ενσάρκωσης. Πραγματοποιούνται η ιεροτελεστία της αφομοίωσης της συνείδησης και η τελετή των μαύρων λίθων.
• Εφηβεία: Είναι η βιολογική φάση ωρίμανσης του σώματος και της συνείδησης της ενσάρκωσης, όπου το σώμα γίνεται έτοιμο για να μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε πλήρως τη μοίρα μας. Πραγματοποιούνται η ιεροτελεστία της απόδοσης του ονόματος και η ιεροτελεστία της ωρίμανσης.
• Νεότητα: Είναι η βιολογική φάση του απόγειου του σώματος και της συνείδησης της ενσάρκωσης. Μέσα από αυτήν την κορύφωση, επιτυγχάνουμε πλήρως τη μοίρα μας μέσω των εμπειριών της συνείδησής μας. Σε αυτό το στάδιο της ζωής, βρισκόμαστε στη βιολογική και δονητική πλειοψηφία της ενσάρκωσής μας. Η βραδιά γνωριμίας πραγματοποιείται κατά την είσοδο στο νεανικό στάδιο.
• Γηρατειά: Αυτή είναι η φάση της βιολογικής παρακμής του σώματος της ενσάρκωσης. Αυτή η βιολογική παρακμή μας ωθεί σταδιακά να επικεντρωθούμε περισσότερο στην παρατήρηση και την παθητικότητα για να δούμε και να κατανοήσουμε τις εμπειρίες και τα επιτεύγματα που έγιναν κατά τη διάρκεια της νεότητας. Πραγματοποιούνται το έργο της μνήμης και η μετάδοση της μνήμης.

Αρχή & τέλος της αστρικής ενσάρκωσης

Η αρχή της ενσάρκωσης σηματοδοτείται από την είσοδο στο συλλογικό όνειρο του σύμπαντος. Σε αυτή τη διαδικασία, κατεβαίνουμε από τις κατοικίες του φωτός για να ενταχθούμε στη νέα μας ενσάρκωση. Αυτή η κίνηση καθόδου στην ύλη για την ενσωμάτωση ενός εμβρύου ονομάζεται «Κατάβασις». Σταδιακά αποκοιμιόμαστε για να ξεχάσουμε τα πάντα για την προηγούμενη ζωή μας και έτσι να μπορέσουμε να βυθιστούμε πλήρως σε αυτή τη νέα αστρική ζωή. Ο πρώτος καρδιακός παλμός του εμβρύου υποδηλώνει την έναρξη της ενσάρκωσης. Η γέννηση ονομάζεται «ανάδυση στο φως της ημέρας» και η πρώτη αναπνοή του νεογέννητου υποδηλώνει την αποδοχή και την ενσωμάτωση του νέου ενσαρκωμένου σώματός του στο ενσαρκωμένο του περιβάλλον. Κατά τη διάρκεια αυτής της έναρξης της ενσάρκωσης, πραγματοποιούνται διάφορες τελετουργίες των Χανδαριανών, συμπεριλαμβανομένων της οργασμικής ανάδυσης στο φως της ημέρας (ανώδυνος τοκετός), του διαχωρισμού των ενεργειών (κόψιμο του ομφάλιου λώρου), της πρώτης τηλεπαθητικής επαφής και της δονητικής προστασίας του νεογέννητου.

Το τέλος της ενσάρκωσης σηματοδοτείται από την τελευταία εκπνοή, που υποδηλώνει την απόρριψη αυτού του ενσαρκωτικού περιβάλλοντος και την αναχώρηση από αυτόν τον κόσμο. Η ουσία της ζωής (ψυχή) αφήνει το σώμα της ενσάρκωσής της για να ξυπνήσει και έτσι να αναδυθεί από το συλλογικό όνειρο του σύμπαντος. Από εκεί, κάνει την ανάβαση και την επιστροφή προς τις κατοικίες του φωτός και την Πηγή της ζωής. Αυτή η ανοδική κίνηση ονομάζεται «Ανάβασις». Κατά τη διάρκεια αυτού του τέλους της ενσάρκωσης, πραγματοποιούνται επίσης διάφορες τελετουργίες των Χανδαριανών, συμπεριλαμβανομένων της νεκρικής τουαλέτας, της ιεροτελεστίας του ανοίγματος των ματιών, της δονητικής αγρυπνίας του σώματος, της ένωσης του σώματος με τον ουράνιο θόλο και της επιστροφής του σώματος στην ενότητα του σύμπαντος. Έτσι, το σώμα της ενσάρκωσής μας γίνεται ξανά αστερόσκονη.