Στο Χανδαρισμό, η επικοινωνία, η οποία είναι μεταφορά και ανταλλαγή πληροφοριών και ενέργειας μεταξύ πολλών οντοτήτων, είναι πρωτίστως δονητική και τηλεπαθητική. Σε αυτή την έννοια, η τηλεπαθητική Χανδαριανών θεωρείται γλώσσα αυτοτελής. Και μόνο μετά από αυτό, αυτή η επικοινωνία γίνεται σωματική, περιλαμβάνοντας προσωπικές εκφράσεις, χειρονομίες, γλώσσα σώματος και στάσεις. Τελικά, η λεκτική και γραπτή επικοινωνία έρχεται στο τέλος. Κάθε επίπεδο προετοιμάζει και εμπλουτίζει το επόμενο, δημιουργώντας μια ολοκληρωμένη και βαθιά εμπειρία επικοινωνίας.
Όλες οι συζητήσεις και οι ανταλλαγές πρέπει να διεξάγονται με επιστήμη, συνείδηση και νοημοσύνη. Αλλά πρέπει επίσης να συνοδεύονται από την πρόθεση να φέρνουν αξία, να αυξάνουν τη συνειδητότητα με αμοιβαίο σεβασμό και όχι με την πρόθεση να προκαλούν βλάβη, καταστροφή ή να χειραγωγούν και κακοποιούν. Σε αυτή την έννοια, οι ύβρεις, οι ειρωνείες, οι αβάστακτες επιθέσεις και η μη κατασκευαστική κριτική, οι μισητές παρατηρήσεις, η συκοφαντία και η επιθετικότητα δεν ανεχονται εδώ. Ακριβώς όπως οι φημολογίες, οι συγκρούσεις, οι σάλοι και οι διαμάχες δεν έχουν θέση. Συνεπώς, συνιστάται να συζητάτε και να ανταλλάσσετε απόψεις με ανθρώπους υψηλής αξίας, οικολογικούς, αφυπνισμένους και συνειδητοποιημένους, εκπαιδευμένους, έξυπνους και ώριμους. Αλλά και να αποφεύγετε κάθε αλληλεπίδραση και συζήτηση με ανθρώπους χαμηλής αξίας, τοξικούς, αναίσθητους, άγνωστους και ανώριμους, εκτός αν είναι απαραίτητο για μια συγκεκριμένη κατάσταση.
Βία και Αυτοέλεγχος: Στο Χανδαρισμό, δεν επιτρέπεται η βία, επειδή θεωρείται πηγή αστάθειας και καταστροφής της ζωής, καθώς και έκφραση και εκδήλωση των βάρβαρων και όχι των πολιτισμένων ανθρώπων. Ο αυτοέλεγχος είναι εδώ ουσιώδης. Αν ένας Χανδαριανός χάσει τον έλεγχο του εαυτού του, την ψυχραιμία του, οι άλλοι έχουν το καθήκον να εφαρμόσουν τον 4ο θεμελιώδη καθήκον, τη διατήρηση με τη συλλογική χρήση των τηλεψυχικών τους δυνάμεων. Έτσι, αναστέλλουν τις σκέψεις, τα συναισθήματα και ακόμα και τις προθέσεις του, προκειμένου να τον ηρεμήσουν. Διαφορετικά, μπορεί γρήγορα να εξελιχθεί σε βία και να γίνει υψηλά επικίνδυνη, τοξική και καταστροφική για όλους.
Δεν υπάρχει κανένα ταμπού ή απαγορευμένο θέμα στη σκέψη των Χανδαριανών. Οποιοδήποτε θέμα μπορεί να αναφερθεί και να συζητηθεί χωρίς περιορισμούς ή προβλήματα. Όμως με την προϋπόθεση ότι γίνεται με συνείδηση, γνώση και νοημοσύνη (σοφία). Με άλλα λόγια, να φέρνει αξία και να εμπλουτίζει τις διαπροσωπικές ανταλλαγές που είναι απαραίτητες για την ενσάρκωση και την εκπλήρωση και εξέλιξη της συνειδητότητας. Έτσι, η ελευθερία συζήτησης είναι απόλυτη, αλλά πρέπει να ασκείται με ευθύνη. Αυτό δημιουργεί ένα περιβάλλον όπου η επικοινωνία γίνεται ισχυρό εργαλείο για τη διανοητική και συνειδητική (πνευματική) ανάπτυξη για μια αρμονική και φωτισμένη εξέλιξη της συνείδησης.
Θέματα που καλύπτονται: Υπάρχουν θέματα που είναι ειδικά για τον Χανδαρισμό, όπως οι συνειδητές εμπειρίες (τηλεπαθία, τρανς, λουσιδικά όνειρα, απομακρυσμένη όραση, αστραλό ταξίδι κλπ.), τα προβλήματα που συναντώνται και οι λύσεις τους, οι ανακαλύψεις και παρατηρήσεις καθώς και τα κοινά ενδιαφέροντα των Χανδαριανών (ψυχικές δυνάμεις, αστρονομία, οικολογία, ιατρική, ευημερία, σεξουαλικότητα). Τέλος, οι μπαναλιτέ και οι τρέχουσες υποθέσεις προκαλούν λίγο ενδιαφέρον.
Ελευθερία έκφρασης: Η ελευθερία έκφρασης είναι πολύ σημαντική στον Χανδαρισμό. Επειδή επιτρέπει την κυκλοφορία της ενέργειας και των πληροφοριών που υπάρχουν μέσα μας, η οποία μπορεί να εκδηλωθεί πλήρως. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη διατήρηση της Σθένειας (καλής υγείας) από τη μία πλευρά και τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουμε αυτό για το οποίο ήλθαμε να ενσωματωθούμε, από την άλλη πλευρά. Τέλος, πρέπει να γνωρίζουμε ότι αν είμαστε στο φως της αλήθειας, είμαστε σύμφωνοι με τον εαυτό μας στο φως του Σ.Ο.Λ. Έτσι, δεν υπάρχει τίποτα να φοβηθούμε, τίποτα να χάσουμε. Συνεπώς, δεν υπάρχει λόγος να λογοκρίνουμε κάτι που θα πήγαινε κατά του φωτός της αλήθειας. Τώρα, αν υπάρχει λογοκρισία, απλώς σημαίνει ότι δεν είμαστε στο φως, αλλά στο σκοτάδι των ψεμάτων, της ψευδαισθήσεως και της απάτης.
Στη σκέψη των Χανδαριανών, οι συζητήσεις δεν είναι τίποτα άλλο παρά αγώνες πεποιθήσεων. Τι είναι ένας αγώνας πεποιθήσεων εάν όχι ένας αγώνας αγνοίας; Όταν έχεις ζήσει κάτι, δεν είσαι πλέον στην αγνοία, αλλά στη γνώση. Επομένως, δεν χρειάζεται πλέον να συζητήσεις εάν αυτό είναι αληθές ή όχι, αφού έχεις ήδη επιβεβαιώσει μέσω της εμπειρίας σου ότι είναι αληθές ή ψευδές! Αυτό καθιστά τις συζητήσεις άχρηστες. Και αυτό που δεν είναι χρήσιμο δεν υπάρχει στη συλλογική συνείδηση. Ως αποτέλεσμα, οι συζητήσεις δεν υπάρχουν στον Χανδαρισμό και την αστρική του συνένωση. Έτσι, αντί να συζητάμε, κάθε ένας φέρνει ένα διαφορετικό οπτικό γωνίας για να συμπληρώσει τον άλλον με σκοπό να αποκτήσουν μια γενική εικόνα του θέματος που συζητείται. Αυτό τότε επιτρέπει την πλήρη γνώση και κατανόηση από όλους.
Στη συλλογικότητα, πρέπει να αποφεύγονται τα κεντρικά ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι, επειδή είναι πηγή ψευδών και παραπληροφόρησης. Με αυτόν τον τρόπο, το 99% των πληροφοριών που διαδίδονται είναι άχρηστες για την ενσάρκωση και έχουν τον μοναδικό σκοπό να ψεύδουν και να χαράξουν τις μάζες. Προσφέρουν διασκέδαση για να μας κρατήσουν μακριά από την αλήθεια και την εκπλήρωση της Μοίρας μας και προκαλούν άγχος, άγχος, και τη μείωση της δονητικής συχνότητας. Έτσι, αυτά αποτελούν εναλλακτικά δηλητήρια της νοητικής, συναισθηματικής και ουσιαστικής (πνευματικής) υγείας. Όσον αφορά τα κοινωνικά δίκτυα, αποτελούν απλώς εκτροφή αρνητικών και τοξικών ατόμων που εξαπλώνουν ενέργειες και πληροφορίες που προκαλούν αναστάτωση, επιζητούν την ευημερία, την υγεία και την ειρήνη του μυαλού που είναι απαραίτητα για την εκπλήρωση και την ανάπτυξη της ενσωματωμένης συνειδητότητας.