Σανδαρισμός

Home » Συχνές Ερωτήσεις » Θέματα » Κοινωνικές σχέσεις

1. Κοινωνικές Σχέσεις

Στο Χανδαριανό παράδειγμα συνείδησης, οι κοινωνικές σχέσεις είναι τόσο ψυχικές όσο και δονητικές συνδέσεις μεταξύ ενσαρκωμένων συνειδήσεων που βρίσκονται σε μια κοινωνία και πολιτισμό του σύμπαντος. Οι λειτουργίες τους είναι να επικοινωνούν και να ανταλλάσσουν πληροφορίες και ενέργεια που εξυπηρετούν ως πόροι για την ύπαρξη όλων των ενσαρκώσεων, καθώς και για τις επιτευγμάτων, τις εκπλήρωσεις και την εξέλιξή τους.

Φίλοι: Οι φίλοι είναι ενσαρκωμένες ή μη ενσαρκωμένες συνειδήσεις με τις οποίες δημιουργούνται ψυχικοί, συναισθηματικοί και δονητικοί δεσμοί. Μέσω αυτών των συνδέσεων και των παρουσιών τους, συμμετέχουν στις κοινές εμπειρίες της συνείδησης και στις επιτυχίες της μοίρας. Αφού ολοκληρωθούν οι λειτουργίες τους, φεύγουν φυσικά από εμάς για να ακολουθήσουν τις δικές τους εξελικτικές γραμμές συνείδησης.

Άτομα που πρέπει να αποφεύγονται: Στο Χανδαρισμό, υπάρχουν άνθρωποι που πρέπει να αποφεύγονται: 1) Άνθρωποι χωρίς αξίες, χωρίς λόγια ή ηθική. 2) Τοξικοί και αρνητικοί άνθρωποι. 3) Κλέφτες και βιαστές. 4) Βίαιοι και ασταθείς άνθρωποι. 5) Άνθρωποι εθισμένοι στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά. 6) Άνθρωποι υπό την επήρεια πλασμάτων κες και 7) Αντι-Χανδαριανοί.

2. Στάσεις και Συμπεριφορές

Κατά τη διάρκεια αυτής της ενσάρκωσης, είναι απαραίτητο να σκεφτόμαστε, να ενεργούμε και να είμαστε συνεπείς με αυτό που είμαστε πραγματικά στο εσωτερικό επίπεδο προς τον εαυτό μας, αλλά και προς το περιβάλλον μας στο εξωτερικό επίπεδο. Για να το πετύχουμε αυτό, οι μικρές καθοδηγήσεις ή η εσωτερική επιστήμη μας επιτρέπει να γνωρίζουμε τι να κάνουμε και πότε να το κάνουμε. Με αυτόν τον τρόπο παραμένουμε σε αρμονία και ενότητα με την ύπαρξη, τη ζωή και το σύμπαν σε μια εφαρμοσμένη κοσμοηθική.

3. Βοήθεια και υποστήριξη στη ζωή

Στις κοινωνικές σχέσεις, η δράση της βοήθειας και της υποστήριξης στη ζωή είναι μια πρωταρχική και ουσιώδης ανάγκη. Αυτό επιτρέπει να διατηρούμε και να υποστηρίζουμε την ύπαρξη των ενσαρκώσεών μας, τις ενέργειες και τις επιτυχίες που είναι απαραίτητες για την εξέλιξη της συνείδησής μας προς την S.O.L, αλλά και για να συμμετέχουμε στην ανθοφορία του λουλουδιού της ζωής. Αυτές οι ενέργειες βοήθειας και υποστήριξης στη ζωή αποτελούν μια προσπάθεια δημιουργίας και βελτίωσης της ζωής μέσω της εμπειρίας και της παρατήρησης. Αφορούν έτσι την κατασκευή και την εξέλιξη των ουσιών της ζωής, των συνειδήσεών τους καθώς και τη γενετική των βιολογικών τους δοχείων, σεβόμενες τη φυσική τάξη της ζωής, του σύμπαντος και των νόμων του κόσμου.

Αλτρουισμός: Ο αλτρουισμός είναι τόσο λειτουργικό θέμα όσο και εξελικτικό. Πράγματι, είτε είμαστε Χανδαριανοί είτε μη, είμαστε όλα κύτταρα της ίδιας συνείδησης και μεγαλύτερης ουσίας της ζωής. Βοηθώντας άλλους, βοηθάμε άλλα μέρη του εαυτού μας να αναδυθούν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να επιταχύνει τη δική μας εξέλιξη προς τα υψηλότερα επίπεδα του κόσμου. Όταν υπάρχει αλτρουιστική βοήθεια προέλευσης Χανδαριανών, δίνουμε μια χείρα βοηθείας και στη συνέχεια φεύγουμε αμέσως χωρίς να ζητάμε κάποιον επικαρπωτικό απολογισμό. Δηλαδή, δεν παραμένουμε εκεί αναζητώντας ικανοποίηση του εγώ, για να αποφύγουμε οποιαδήποτε μακροχρόνια παρουσία που θα μπορούσε να επηρεάσει την εκπλήρωση ενσαρκωμένων ανθρώπων με τροφικό τρόπο και αρνητικό τρόπο.

4. Οικογένειες & ζευγάρια, παιδιά

Στο Χανδαρισμό, έχουμε δύο οικογένειες που είναι η συλλογική ουσία, η οικογένεια της ψυχής μας, και η οικογένεια της ενσάρκωσης, η οικογένεια στην οποία ενσωματωνόμαστε. Μερικές φορές οι δύο οικογένειες είναι μία, άλλες φορές όχι. Η συλλογική ουσία είναι η ψυχική και δονητική δομή και πλατφόρμα των ουσιών ζωής και των συνειδήσεών μας, παρέχει το περιβάλλον και τους πόρους για την ουσιαστική (πνευματική) μας ύπαρξη. Η οικογένεια της ενσάρκωσης είναι η δομή ενσωμάτωσης των ενσαρκώσεών μας στην κοινωνία και τον πολιτισμό. Παρέχει τις βάσεις της κοινωνικοποίησης, διασφαλίζει σταθερότητα και ασφάλεια, διαμορφώνει την προσωπική ταυτότητα και βοηθά στην πλοήγηση κοινωνικών αλλαγών. Παρέχει τις βάσεις για την εκπλήρωση της Μοίρας. Σε αυτή την έννοια, οι δύο οικογένειες δεν είναι ιερές, αλλά ουσιώδεις για τον λόγο της ύπαρξής μας. Δεν πρέπει να τις απορρίπτουμε. Διαφορετικά, μας αφαιρούμε βασικούς πόρους για την παρουσία, την εκπλήρωση και την εξέλιξή μας.

Το ζευγάρι αποτελείται από δύο ενσαρκώσεις που συνδέονται και συνδέονται με ψυχικό και δονητικό δέσμο. Μαζί αποτελούν μια βασική νοητική και ενεργειακή μονάδα που εκπληρώνει ουσιώδεις λειτουργίες για την ενσάρκωση σε ψυχολογικό, κοινωνικό και ανθρωπολογικό επίπεδο. Σε ψυχολογικό επίπεδο, προσφέρει υποστήριξη, ασφάλεια και προσωπική ανάπτυξη. Κοινωνικά, συνεισφέρει στη συνοχή και σταθερότητα της κοινωνίας δημιουργώντας οικογενειακές μονάδες και κοινωνικοποιώντας παιδιά. Ανθρωπολογικά, διασφαλίζει την αναπαραγωγή, την πολιτιστική μετάδοση και την προσαρμογή κοινωνικών δομών. Σε ουσιώδες επίπεδο, το ζευγάρι αποτελεί μια εμπειρική μονάδα για τη συνείδηση, την εκπλήρωσή της και την ανάπτυξή της. Το αληθινό ζευγάρι έχει ως βάση την νοητική συγχύση μεταξύ των δύο ουσιών και συνειδήσεων που το αποτελούν. Έτσι, αν δεν υπάρχει νοητική συγχύση και βαθιά τηλεπαθητική σύνδεση, δεν θεωρείται αληθινό ζευγάρι.

Δημιουργία ζευγαριών: Πρέπει να ακολουθούμε τη φυσική πορεία των γεγονότων χωρίς να επεμβαίνουμε. Έτσι, αν δύο άνθρωποι πρέπει να συναντηθούν και να γίνουν ζευγάρι, οι ψυχές τους θα συμφωνήσουν φυσικά για τη συνάντησή τους και τη δημιουργία του ζευγαριού με δύναμη των περιστάσεων. Επομένως, δεν έχουμε ανάγκη να επεμβαίνουμε για τη δημιουργία ζευγαριών παίζοντας Κούπιδες.

Γονιός-Παιδί: Στη σκέψη Χανδαριανού, γονέας, παιδί, παππούς, εγγονός είναι μόνο ρόλοι της ενσάρκωσης που παίζουμε στο μεγάλο θέατρο του σύμπαντος. Ακολουθούν έναν αμοιβαίο συμβόλαιο ψυχής ώστε κάθε ουσία που εμπλέκεται να εκπληρώσει τη Μοίρα της. Στη συνέχεια, μόλις επιστρέψουν στο φως, το συμβόλαιο φτάνει στο τέλος του, καθένα αποκαθιστά την πραγματική του θέση και τις σχέσεις του στον κόσμο. Έτσι, τα παιδιά είναι συνειδήσεις που ενσαρκώνονται με τα βιολογικά φάκελο που δημιουργούν οι γονείς. Τα οποία στη συνέχεια παρέχουν ένα σπίτι, μια εκπαίδευση, συναισθηματικούς και κοινωνικούς δεσμούς ώστε η ενσαρκωμένη συνείδηση να εκπληρώσει τη Μοίρα της εντός του πλαισίου αυτού του συμβολαίου ψυχής.

5. Γάμος και διαζύγιο

Στο Χανδαρισμό, ο γάμος, που εδώ ονομάζεται συμμαχία, επιτυγχάνεται μέσω της τελετής συμμαχίας. Ωστόσο, αυτή δεν είναι υποχρέωση, διότι όλα εξαρτώνται από το πρόγραμμα της ενσάρκωσης. Έτσι, αν το πρόγραμμα της ενσάρκωσής σας προβλέπει την σφράγιση μιας συμμαχίας, τότε θα υπάρξει μια. Διαφορετικά, απλώς δεν θα υπάρξει! Στον αστερόδρομο, υπάρχουν 2 είδη συμμαχίας ανάλογα με τις χρονικότητές τους, οι μόνιμες συμμαχίες και οι προσωρινές συμμαχίες. Το έρεθος όπως και το μέλι του φεγγαριού δεν υπάρχει στον Χανδαρισμό. Πολυγαμία και πολυανδρία, συγγενείς συμμαχίες και συμμαχίες παιδιών απαγορεύονται αυστηρά από το Χανδαριανό δίκαιο. Ο διαζύγιος, που εδώ ονομάζεται διασύνδεση, πραγματοποιείται μέσω της πράξης της διασύνδεσης και μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της αντίστροφης τελετής συμμαχίας. Ωστόσο, το διαζύγιο αφορά μόνο τις μόνιμες συμμαχίες. Οι προσωρινές συμμαχίες λήγουν από μόνες τους στο τέλος της προκαθορισμένης διάρκειας από το ζευγάρι. Συνεπώς, δεν χρειάζεται διαζύγιο στις προσωρινές συμμαχίες.

Χηρεία: Ο Χανδαριανός χήρος πρέπει να τηρεί μια περίοδο χηρείας ώστε να μπορέσει να εκπληρώσει την απελευθέρωση και την πλήρη απόσπαση τόσο ψυχολογικά όσο και συναισθηματικά από τους ψυχικούς και δονητικούς δεσμούς που τον συνέδεαν με τον πρώην σύζυγό του/της. Δεν υπάρχει καθορισμένη διάρκεια για την περίοδο χηρείας. Αυτή θα διαρκέσει μόνο όσο χρειαστεί ο χήρος ή η χήρα να απελευθερωθεί πλήρως από αυτούς τους παλαιούς ψυχικούς και δονητικούς δεσμούς. Η πρακτική της χηρείας και η περίοδος χηρείας της ξεκινούν μετά την επιστροφή του σώματος στο σύμπαν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο χήρος ή η χήρα είναι πλήρως απαλλαγμένος από Χανδαριανές πρακτικές για να μπορέσει να αφιερωθεί πλήρως σε αυτήν την απελευθέρωση. Δεν υπάρχει συγκεκριμένο χρώμα ρούχων να φορεθεί, καμία συγκεκριμένη αφύπνιση να εκτελεστεί ή συγκεκριμένες διατροφικές πρακτικές να παρατηρηθούν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Τελικά, αυτή η περίοδος χηρείας θα τελειώσει όταν ο χήρος/η χήρα απελευθερωθεί πλήρως από τους πρώην δεσμούς του/της και είναι σε θέση να συνεχίσει την ενσάρκωσή του/της.

Ορφανός & υιοθεσία: Στο Χανδαρισμό, τα ορφανά Χανδαριανών παιδιών των οποίων οι γονείς έχουν πεθάνει, φροντίζονται και προστατεύονται από την συλλογικότητα. Η υιοθεσία επίσης επιτρέπεται στον Χανδαρισμό.

6. Ανάμιξη ανδρών και γυναικών

Στον Χανδαρισμό, οι άνδρες και οι γυναίκες δεν αναμειγνύονται. Είναι χωρισμένοι για να διατηρούν τα ταυτότητές τους, τις αντίστοιχες ανδρείες και θηλυκότητές τους. Με αυτό τον τρόπο, οι άνδρες πρέπει να παραμένουν με άνδρες και οι γυναίκες με γυναίκες. Άνδρας και γυναίκα αναμειγνύονται μόνο όταν είναι με την οικογένεια ή κατά τη διάρκεια συνελεύσεων και κοινών δραστηριοτήτων του κύκλου.

7. Ελευθερία & Δουλεία

Στη Χανδαριανή σκέψη, η ελευθερία είναι σημαντική επειδή δημιουργεί έναν χώρο και μια διάσταση που μας επιτρέπει να ζούμε και να εκπληρώσουμε τη Μοίρα μας. Επομένως, δεν πρόκειται για θέμα πίστης ή ανθρωπιστικής αξίας, αλλά για φυσιολογική και ουσιαστική (πνευματική) ανάγκη. Ωστόσο, αυτή η ελευθερία είναι στην πραγματικότητα αρκετά σχετική. Επειδή είναι υπό την επήρεια των φυσιολογικών μας περιορισμών (κόπωση, πείνα, δίψα κλπ.), την εφαρμογή των φυσικών νόμων (η φυσική επίδραση της βαρύτητας στα σώματά μας κλπ.), την εκπαίδευση που λαμβάνουμε και τους κοινωνικούς κανόνες, καθώς και από το δικό μας πρόγραμμα ενσάρκωσης. Σε αυτή την έννοια, η ελευθερία δεν σημαίνει «να είσαι ελεύθερος να κάνεις ό,τι θέλεις», αλλά να είσαι ελεύθερος να κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις για να πραγματοποιήσεις και να εκπληρώσεις τον εαυτό σου σύμφωνα με τη Μοίρα σου.

Ελεύθερη βούληση: Όπως και η ελευθερία, η ελεύθερη βούληση δεν σημαίνει να κάνουμε αυτό που θέλουμε, αλλά να είμαστε ελεύθεροι να κρίνουμε και επομένως να επιλέγουμε ανάμεσα σε 2 ή περισσότερες επιλογές που μας παρουσιάζονται σύμφωνα με αυτό που είναι προγραμματισμένο για αυτήν την ενσάρκωση. Να κάνουμε αυτό που θέλουμε σημαίνει να είμαστε φυλακισμένοι και δούλοι των επιθυμιών του εγώ, πιστεύοντας ψευδώς ότι είμαστε ελεύθεροι.