Στην Χανδαριανή κοσμολογία, ο πλανήτης Γη θεωρείται τόσο ως ένας συνειδητός, ζωντανός οργανισμός όσο και ως ένα όργανο του αστρικού του συστήματος. Με άλλα λόγια, της Σολάρια, του ηλιακού συστήματος. Από εκεί, αυτός ο πλανήτης υπάρχει και αλληλεπιδρά σε συμβίωση και όσμωση με το υπόλοιπο της Σολάρια. Η Γη, έτσι, συμβάλλει στη σωστή λειτουργία και συνέχεια του τελευταίου. Εάν αύριο αυτός ο πλανήτης γινόταν άψυχος και γινόταν μια άγονη πέτρα που επιπλέει στο διάστημα, ολόκληρο το υπόλοιπο του αστρικού του συστήματος θα επηρεαζόταν και θα αλλοιωνόταν. Μια αλλοίωση που θα απειλούσε την ύπαρξή του καθώς και τις ικανότητές του να εξασφαλίσει τη βασική του λειτουργία για τις ενσαρκώσεις και την εξέλιξη της συνείδησης. Επομένως, είναι απαραίτητο να διατηρήσουμε αυτόν τον πλανήτη άθικτο και υγιή για το υπόλοιπο του ηλιακού συστήματος.
Τα είδη του πλανήτη Γη αποτελούν τη βιολογική επέκταση και συνέχεια του τελευταίου. Μέσα από τις δραστηριότητές τους υποστηρίζουν τη ζωή αυτού του πλανήτη, προάγουν τις πληροφορίες του και την ενέργειά του. Για να μπορέσουν να συνεχίσουν το έργο τους και έτσι να διατηρήσουν αυτόν τον πλανήτη ζωντανό, δεν πρέπει να παρεμβαίνουμε στις ενέργειές τους, πρέπει να σεβόμαστε τη φυσική τους ακεραιότητα, τα φυσικά τους ενδιαιτήματα και τους ζωτικούς χώρους τους καθώς και τους πόρους που είναι απαραίτητοι για τη διαβίωσή τους και τις επιτεύξεις τους.
Ο πλανήτης Γη φυσικά και ελεύθερα μας προσφέρει πόρους ώστε να μπορούμε να ενσαρκωθούμε και να επιτύχουμε το μοίρα μας. Σε αντάλλαγμα, πρέπει να χρησιμοποιούμε τους πόρους του με επιστήμη, συνείδηση και ευφυΐα για να βελτιώσουμε την ύπαρξη του πλανήτη. Με αυτή την έννοια, πρέπει να παίρνουμε μόνο τους πόρους που είναι απαραίτητοι για την ύπαρξή μας και τη δράση μας στο πλαίσιο της επίτευξης της Μοίρας μας και των ενσαρκώσεών μας, και έτσι να φέρνουμε στον πλανήτη νέες πληροφορίες και ενέργεια που συμβάλλουν στην ευημερία, τη βελτίωση και την εξέλιξή του. Αυτό συνεπάγεται την αποχή από τη λήψη πόρων που δεν είναι χρήσιμοι για τη ζωή και την εκπλήρωσή της, και επομένως, την αποχή από τη λήψη πόρων για να ικανοποιήσουμε τις επιθυμίες του εγώ (κέρδος, πλούτος, κύρος, κ.λπ.) και τις αυταπάτες του μυαλού (όνειρα, ιδεολογίες, κ.λπ.). Ο καταναλωτισμός δεν έχει θέση εδώ.
Για να μπορέσουμε να ενσαρκωθούμε σε αυτόν τον πλανήτη και να επιτύχουμε αυτό που ήρθαμε εδώ να κάνουμε, είναι απαραίτητη μια ζωή σε συμβίωση με τη φύση του πλανήτη σε μια οικολογική σχέση. Οι δραστηριότητές μας, οι πόλεις και οι πολιτισμοί μας πρέπει να είναι σε αρμονία με τη φύση και να γίνονται ένα με το οικοσύστημα του πλανήτη. Όταν υπάρχει συμβίωση και αρμονία, δεν υπάρχει πλέον ρύπανση ή καταστροφή. Ας θυμόμαστε ότι είναι απαραίτητο να αφήσουμε τον πλανήτη άθικτο και υγιή για μελλοντικές ενσαρκώσεις, είτε τις δικές μας είτε άλλων όντων. Διαφορετικά θα στερήσουμε αυτή την περιοχή του σύμπαντος, που είναι ένας γιγα-μέγα ζωντανός οργανισμός, από την ανάπτυξη που είναι απαραίτητη για την ευημερία και τη μελλοντική του ύπαρξη.