1. Το ανθρώπινο σώμα
Το ανθρώπινο σώμα δεν είναι αυτό που πραγματικά είμαστε, είναι απλώς το δοχείο της ζωής μας. Υποδέχεται και συλλέγει την ουσία της ζωής μας και το ενεργειακό της σώμα. Ωστόσο, αυτό το σώμα δεν ανήκει σε εμάς, ανήκει στον πλανήτη στον οποίο γεννήθηκε. Με αυτή την έννοια, ακόμα και αν ένα ανθρώπινο σώμα προκλήθηκε και αναπτύχθηκε μέσα σε έναν άλλον άνθρωπο (τη μήτρα της μητέρας), η βιοχημική του σύνθεση προέρχεται από τα στοιχεία και τα θρεπτικά συστατικά του γήινου περιβάλλοντος αυτού του πλανήτη που οικοδομούμε. Επομένως, το ανθρώπινο σώμα είναι ιδιοκτησία του πλανήτη Γη.
Άνδρας και γυναίκα: Το να είναι κανείς άνδρας ή γυναίκα είναι μια ενσάρκωση που περιλαμβάνει μια βιολογική (Χ και Υ χρωμόσωμα), ενεργειακή και ψυχολογική πλευρά. Οι άνδρες και οι γυναίκες είναι συμπληρωματικοί προκειμένου να εξασφαλιστεί η ύπαρξη και η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. Αλλά δεν μπορούν να είναι βιολογικά, ενεργειακά ή ψυχολογικά ίσοι, γιατί οι γενετικές, ενεργειακές και ψυχικές τους δομές είναι πολύ διαφορετικές. Και αυτό που είναι διαφορετικό δεν μπορεί να είναι ίσο. Ωστόσο, αυτή η μη ισότητα δεν σημαίνει ότι ο ένας είναι ανώτερος ή καλύτερος από τον άλλον, αλλά μόνο ότι είναι αυτό που είναι. Δηλαδή, είναι διαφορετικοί στο περιεχόμενο και συμπληρωματικοί στη μορφή.
2. Σχέση με το σώμα
Το σώμα της ενσάρκωσής μας είναι ένας συνειδητός και ζωντανός συνεργάτης. Σε αυτήν τη συνεργατική σχέση, μας δίνει τη δυνατότητα να σκεφτόμαστε, να δρούμε και να υπάρχουμε στην ύλη για να πραγματοποιήσουμε τη Μοίρα μας. Σε αντάλλαγμα, πρέπει να του δώσουμε ό,τι χρειάζεται (νερό, τροφή, σωματικές δραστηριότητες, χαλάρωση-ύπνος, καθαριότητα) καθώς και να το προστατεύουμε από εξωτερικούς κινδύνους και να σεβόμαστε τα φυσιολογικά του όρια και την ανατομική του ακεραιότητα.
Διεμφυλισμός: Εάν ενσαρκωθήκαμε σε ανδρικό σώμα, είναι για να ζήσουμε μια ανδρική εμπειρία. Εάν ενσαρκωθήκαμε σε γυναικείο σώμα, είναι για να ζήσουμε μια γυναικεία εμπειρία. Αυτό είχε ήδη αποφασιστεί πριν έρθουμε να ενσαρκωθούμε. Επομένως, πρέπει να σεβαστούμε αυτήν την επιλογή και να την αγκαλιάσουμε μέχρι τέλους για να πραγματοποιήσουμε αυτό που ήρθαμε να κάνουμε σε αυτόν τον πλανήτη. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε γνώμη ή να πάμε ενάντια σε αυτήν την απόφαση χωρίς να δημιουργήσουμε ψυχολογικές, βιολογικές και ενεργειακές ζημιές που αλλοιώνουν την ενσάρκωση και σαμποτάρουν την επίτευξη της Μοίρας.
3. Αυτοκτονία και ευθανασία
Η αυτοκτονία και η ευθανασία απαγορεύονται από τους νόμους των Χανδαριανών, επειδή αυτό θέτει τέλος στην εκπλήρωση της Μοίρας που παραμένει ατελής. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να εμποδίζει την εξέλιξη της συνείδησης, επειδή είναι ελλιπής στην εκπλήρωσή της. Αλλά επίσης στερεί άλλες συνειδήσεις που συνδέονται με αυτή από τα οφέλη και τα αποτελέσματα αυτής της εκπλήρωσης που δεν ολοκληρώθηκε.
4. Πτώματα
Στον Χανδαρισμό, τα πτώματα δεν είναι ιερά, αλλά θεωρούνται βιολογικά απόβλητα, επειδή δεν έχουν πλέον καμία χρήση για την ενσάρκωση του όντος. Σύμφωνα με την παράδοση και τα έθιμα των Χανδαριανών, τα πτώματα πρέπει να επιστρέφονται στην ενότητα του σύμπαντος σε κατάσταση αστρόσκονης και στη συνέχεια να απορροφώνται εκ νέου στο αστρικό τους περιβάλλον.
Η αυτοψία των πτωμάτων: Εφόσον τα πτώματα δεν είναι ιερά ή απρόσιτα, οι αυτοψίες και οι μελέτες τους δεν αποτελούν πρόβλημα στον Χανδαρισμό και στο συλλογικό.