1. Πνευματικότητα
Στο Χανδαρισμό, δεν μιλάμε για πνευματικότητα, αλλά για ουσιώδεια. Με άλλα λόγια, την ουσία της ζωής που είναι η ίδια η ουσία της ύπαρξης. Υπάρχει μια πραγματική ουσιώδεια που βασίζεται στη γνώση της εμπειρίας της συνείδησης και μια ψευδής ουσιώδεια που βασίζεται σε πεποιθήσεις που γίνονται μύθοι και θρύλοι, γεμίζοντας την έλλειψη ή ακόμα και την απουσία αυτής της εμπειρίας και γνώσης.
2. Θεός & Σατανάς
Στη σκέψη του Χανδαρισμού, Θεός και Σατανάς είναι και οι δύο έννοιες και αρχέτυπα που δεν έχουν πραγματική ύπαρξη. Επειδή μόνο η Πηγή της ζωής είναι στην αρχή όλων όσων είναι, από τα οποία το σύμπαν είναι η μορφή της. Ωστόσο, η Πηγή της ζωής δεν είναι Θεός. Όσον αφορά τον Σατανά, δεν υπάρχει υπεράνθρωπος που είναι η προέλευση του κακού. Διότι αυτό που αποκαλούμε κακό είναι τίποτα άλλο παρά το αποτέλεσμα απουσίας συνείδησης και του φωτός της. Τέλος, μπορεί να υπάρχουν όντα και οντότητες που μπορεί να έχουν την εμφάνιση του διαβόλου, αλλά δεν είναι ο διάβολος.
Αθεϊσμός: Ο αθεϊσμός είναι η απόρριψη της ύπαρξης του Θεού. Ο Χανδαρισμός, απορρίπτοντας επίσης την ύπαρξη του Θεού, είναι αθεϊσμός. Αλλά αντίθετα με τον κλασικό αθεϊσμό που αφήνει ένα κενό λόγω της απουσίας αυτού του Θεού, ο αθεϊσμός του Χανδαρισμού αντικαθιστά αυτό το ίδιο κενό με την ύπαρξη της Πηγής της ζωής.
3. Θρησκείες
Οι θρησκείες είναι εγρήγοροι που παγιδεύουν τον ον σε ένα σύστημα πεποιθήσεων και αποκλείουν οποιαδήποτε δυνατή αφύπνιση της συνείδησης. Ετσι αποτελούν ψυχικές και δονικές φυλακές που κρατούν τη συνείδηση κοιμισμένη για να τρέφονται από την ενέργειά της. Μόνο όταν η συνείδηση ξυπνήσει από την αδράνειά της, αντιλαμβάνεται την πλήρη ψευδαισθητία αυτών των εγρήγορων. Τότε αφήνει αυτήν την πίστη για να απελευθερωθεί τελικά από αυτές τις φυλακές και να συνεχίσει την αφύπνιση και την εξέλιξη της συνείδησής της αλλού στο σύμπαν.
Γκουρούς, προφήτες και μεσσίες: Οι γκουρούς, οι προφήτες και οι μεσσίες είναι απλώς απλές ενσαρκώσεις της ουσίας της ζωής (ψυχή) στους οποίους οι κοιμισμένοι έχουν αποδώσει ένα καθεστώς, μια αρχή ή ακόμα και δυνάμεις που συχνά δεν έχουν. Είναι απλώς ηθοποιοί που παίζουν ένα ρόλο στο μεγάλο θέατρο του σύμπαντος και δεν έχουν εμπειρική γνώση της ύπαρξης. Σε αυτήν την έννοια, μεταδίδουν μόνο την αμάθεια τους που θεωρείται αλήθεια, παραπλανώντας εκείνους που τους ακολουθούν. Προκειμένου να παραμείνει στο φως της αλήθειας, ο Χανδαρισμός και οι νόμοι του απαγορεύουν γκουρούς, προφήτες ή μεσσίες στην αστερική συνεργία του. Τέλος, θυμάστε ότι είναι ο ακόλουθος που κάνει τον γκουρού ή τον μεσσία και όχι το αντίστροφο. Αν δεν υπάρχει πλέον κανείς να ακολουθήσει ένα γκουρού, αυτός σταματά να είναι γκουρού ή μεσσίας.
Οι πιστοί: Οι πιστοί (στον Θεό) ονομάζονται εδώ οι άνδρες και οι γυναίκες του Θεού. Για εξελικτικούς λόγους, έχουν αποφασίσει να προγραμματίσουν στις ενσαρκώσεις τους έναν ισχυρό πίστη στο Θεό. Επομένως, οι άνδρες και οι γυναίκες του Θεού είναι αποδεκτοί. Επειδή το σύμπαν είναι αρκετά μεγάλο για να φιλοξενήσει όλους, η ύπαρξή τους δεν είναι καθόλου πρόβλημα. Ωστόσο, αν προσπαθήσουν να μας μετατρέψουν στις πεποιθήσεις και τις παραληρήσεις τους, τότε θα χρησιμοποιηθεί το 4ο θεμελιώδες καθήκον για να προστατευθούμε από τις παραληρήσεις και τις προσπάθειες διαφθοράς τους.
4. Οκκουλτισμός & Εσωτερισμός
Όταν ο οκκουλτισμός και ο εσωτερισμός δεν διαφθείρονται από τον άνθρωπο, παραμένουν η αληθινή οδός για τη γνώση της ύπαρξης, της ζωής και των ενεργειών της βασισμένη στην παρατήρηση και την εμπειρία της συνείδησης. Ο Χανδαρισμός έχει μια εσωτερική και οκκουλτιστική διάσταση. Ωστόσο, η πρόσβαση σε αυτήν τη γνώση απαιτεί ένα ανοικτό μυαλό που προκύπτει από την αφύπνιση της συνείδησης, καθώς και παιδεία και εκπαίδευση που έχει προηγηθεί. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι όχι όλοι είναι ξυπνημένοι σε αυτόν τον πλανήτη και συνεπώς, όχι όλοι μπορούν απαραίτητα να έχουν πρόσβαση σε αυτήν τη γνώση και πλήρη κατανόηση.
5. Η Νέα Εποχή
Η νέα εποχή είναι μια ψευδή ουσιώδεια που γυρίζει προς το εγώ και το μυαλό. Ως αποτέλεσμα, αποσπά την ουσία της ζωής από την Πηγή και το φως της. Και με την επέκταση της τάξης της φύσης και των νόμων του κόσμου, βυθίζεται στις φαντασιώσεις του μυαλού και τις επιθυμίες του εγώ. Οι άνθρωποι που ακολουθούν τη νέα εποχή δεν αφυπνίζονται και δεν προοδεύουν στην εξέλιξη της συνείδησής τους, ακόμα κι αν ίσως έχουν την ψευδαίσθηση ότι το κάνουν, επειδή είναι παγιδευμένοι στη φυλακή των δικών τους επιθυμιών και παραληρήσεων. Ο Χανδαρισμός απορρίπτει τη νέα εποχή.